با سلام و احترام خانم اختياري واقعا شعرتان تکان دهنده بود موقعي که داشتم ميخوندم شدت ضربان قبلم را احساس مي کردم به خدا آخه من همه خاطراتم تازه شد. چه دوراني بود واقعا دقيقا اون ساعتي که ما ميرفتيم مکتب ساعت پخش کارتون ها بود مثلا زورو به بهونه هاي 5 دقيقه اجازه مي گرفتيم ميومديم دوباره برمي گشتيم. روي دستهامون زيگيل درميومد خانم باجي واسمون دعا مي خوند درست ميشد يادش بخير. با تشکر ويژه از شما